Plany takie ambitne

Niedziela cała wolna. Organizm w stanie gotowości bojowej. Co najmniej stówa do wyjechania. Wio na szosę. W końcu nie ma żadnych ograniczeń czasowych, pogoda zapowiadana +10 stopni ukropu lejącego się z nieba. Nie ma co czekać, trzeba jechać!
Po pierwszych metrach stwierdziłem niedostateczne ciśnienie powietrza w przedniej oponie, więc wirażem z powrotem do domu celem oceny szczelności dętki. 
Vittoria kurde Ultralite 85 gramów, od której od razu poczułem się szybszy, z milimetrową dziurą.. po jakichś 30-40 km od zakupu. 

Życie (albo taki lajf, jak ktoś woli), załatałem nieszczelność i ogień na szosę!
Tym razem ciśnienie trzymało może z kilometr. Po czterech nie czułem już żadnych nierówności drogi (co jest oznaką zbyt małego ciśnienia), a Ładna Pani od pogody pomyliła się o jakieś 7 stopni. Do domu dojechałem już na obręczy.

Nst. dnia zerwałem się z pracy, w końcu full lampa na niebie. W garażu rower stał już na dwóch flakach... Sytuacje opanowałem biegiem do sklepu rowerowego po jakiekolwiek łatki samoprzylepne. 
I tak z planowanych dwustu kilosów (wow) w dwa dni wyrobiłem uśredniając po 30.


Także..