I poszedł rekord pętli na Okuniew. Wyczyszczony na błysk napęd, dostrojona pozycja (siodło - kiera) co do milimetra dają rezultat.

Jednak krążenie w tę i nazad po Górze Agrykoli robi nogę. Polecam.
Pokaż trasę GPS

No i wesołe foto, żeby zbyt technicznie nie było:

Rekord na kilometr - 50km/h + 11 podjazdów pod Mont Agricola
Pokaż trasę GPS

Dawno już nie jeździłem po cywilu. Spandex został w domu, musiałem załatwić coś na uczelni. Stylówa ucierpiała, trudno. Po drodze oglądałem innych uczestników ruchu po ścieżkach rowerowych. Zaciekawił mnie pewien typ, rodzaj odznaczający się od reszty szaraków.

Chyba wiecie o kim mowa :D

Po powrocie do bazy wypiłem sobię kawkę, przebrałem się i jazda w trupa na Mont Agricola. Podjechałem sobie dwa razy i do domu.

---
Zapiczony mostek, dzień 4: Nocna kąpiel w wd-40 nie przyniosła żadnego efektu. 4 dni napierdzielania młotem, a ten nie drgnął nawet o minimetr.

EDIT: Serwery sports trackera już działają. Dowiedziałem się, że na moim morderczym treningu na Mont Agricola zrobiłem około 800 metrów w pionie. Po wrzuceniu pliku .gpx ze sports-trackera na endomondo, te twierdziło już, że zrobiłem jedynie 500. Jest dobrze :D

Nie. Nie brałem epo, nie jadłem Pro-owsianki z rana.
Rower od miesiąca domagał się serwisu, więc zaserwisowałem sam. Nikt mi nie będzie roweru skręcać :D, bo na takich mistrzów serwisu już prawie zęby starłem...
Dosłownie.

Ostatnio coś nogi nie miałem, nie dało się utrzymać 40km/h po płaskim, ogólnie ciężko, zadyszka, zmęczenie. Wczoraj coś w przedniej piaście zaczęło stukać. Wziąłem się za siebie i rozkręciłem skubaną. Magia!
Okazało się, że w środku sucho - Sahara. Wypadły grudy trzydziestoletniego smaru. Ładnie przeczyściłem, nasmarowałem i od razu dodatkowe 2km/h do średniej :)

Więc weź się za siebie i zajmij się maszyną.
---
Drugi etap serwisu to obniżenie kierownicy, bo mostek jest na równi z siodłem, a według zasad OREC, powinna być komicznie niżej względem siodełka. 5h napierdzielania młotem i ani o minimetr drgnie. Schładzałem, zalewałem wrzątkiem i zero reakcji. Na fizyce mnie uczono, że metal zmienia objętość pod wpływem zmian temperatury. Pierdzielenie. Zapieczone skubaństwo teraz siedzi oblane WD-40. Jeśli to nie pomoże to je wycinam diaksem i wrzucam do ogniska, może taka zmiana temperatury ruszy. No chyba, że znacie jakieś sztuczki magiczki, żeby to ruszyć :), hm?

Totalnie nie chciało mi się jeździć. Pusto na ulicach, szaro, zero słońca.
W drodze powrotnej spotkałem jednak Pietię, więc zrobiliśmy razem rundę po mieście.


Agrykola

Trasa: Nowy Świat - Rozbrat - Agrykola - prawie baza - Wał Miedzeszyński - Oboźna - Nowy Świat - Tamka - Agrykola - Aleje Ujazdowskie - Belwederska - Siekierkowski

... czyli gorzkie żale.

1. Jadę sobie na luzie 30km/h po Waszyngtona. Oglądam ludzi tłoczących się w autobusach i tramwajach i zastanawiam się, jak za takie coś można jeszcze płacić. Dostrzegam gościa kręcącego na Veturilo (warszawska wypożyczalnia rowerów) po chodniku. Gość jedzie równo ze mną, czyli 30km/h... podkreślam - po chodniku, lawirując między pieszymi. Geniusz nr.1

2. Jadę sobie luzacko po ścieżce dla rowerów Alejami Ujazdowskimi. Ładny asfalcik, podziwiam architekturę. Staję sobie kulturalnie na czerwonym, kiedy wyprzedza mnie gość w dresach na ostrym kole. Śmignął sobie tak o, na czerwonym, jakby nigdy nic. Przecież on jest jest na ostrym kole, on może. Ruszam na zielonym.. gość nie daje się wyprzedzić, popyla zygzakiem po tym DDRze. Takie tropienie węża, tylko po płaskim. Wyglądał jakby dostał właśnie pierwszy rower na komunię, tyle, że na oko miał ze 25lat.
Niby nic, zapomniał się.
Tyle, że dalej walił zygzakiem między dwoma pasami po ulicy, gdy DDR się skończył. Dobrze, że gość w BMW za nim zwolnił i puścił tego idiotę, bo chyba te ostre koło łopatą z asfaltu by zbierali.

3. Warszawski Klub Kolarski. Dlaczego te lamy z WKK zawsze muszą robić treningi szybkości po DDR jadąc parami? Hej, WKK, ścieżki rowerowe nie są jednokierunkowe. Idźcie do lasu na tych swoich MTB.

Dalej się zastanawiacie, dlaczego kierowcy i piesi tak bardzo nas, rowerzystów, nie lubią?

Dziś 15. etap Tour de France wyglądał tak:


A u mnie dziś trasa wyglądała tak:


Tak, to podjazdy pod Agrykolę. W kółko. W mazowieckim trzeba sobie jakoś radzić.

Nie dam mapy z gps, bo serwery sports trackera padły, ale musicie uwierzyć na słowo, że wygląda przekomicznie. No i dopiero jak mistrzowie od serwerowni naprawią sprzęty to dowiem się ile zrobiłem w pionie.

Trasa: Nowy Świat - Rozbrat - Agrykola (razy nie wiem ile) - Powsin (bo te lamki na deskach nie dały pojeździć) - Agrykola x4 - tramwaj

Tramwaj, bo zerwałem łańcuch, a skuwacz został w drugiej koszulce.

***

A dla stałych Czytelników:
dodatkowe waty do nogi za friko. Zapuście sobie na trasie. Efekt murowany, tylko skuwacz ze sobą weźcie.

Miałem zamiar pojechać sobie bajabongo, bo pogoda była niepewna. Na Passo di Agricola kręciły się jakieś ładne lale na tych śmiesznych deskach do zjeżdżania, więc uznałem, że to odpowiedni moment na trening nogi metodą w trupa. Dojazd i powrót do Agrykoli to łącznie jakieś 20 km, więc 15 km dawałem pod górę :)
Ciekawe ile w pionie ujechałem, następnym razem zmierzę.


Morderczy podjazd pod Agrykolę

Teraz jest tu całkiem ładnie, w czerwcu dali nowe asfalty.
...niestety już widać łaty. Polska.

Trasa: Sulejówek - Nowy Świat - Grocławek - Siekierki - Nowy Świat - Sulejówek

Po powrocie trzeba było objechać rewiry.